Λίγα λόγια για το πολιτιστικό πρόγραμμα
«50 χρόνια Μαφάλντα ? Η ζωή μας με τα κόμικς»
Πριν από 50 χρόνια, ένα περίεργο κοριτσάκι που μισεί τη σούπα ? και ό,τι μοιάζει γενικώς με σούπα (δηλαδή τα «κατά συνθήκην ψεύδη» των ενηλίκων) ? με πολλές ανησυχίες για τον ανάστατο κόσμο στον οποίο ζούμε, γεννιέται από το πενάκι του Αργεντινού σκιτσογράφου Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο (Κίνο).
Μέχρι το 1973 που η ηρωίδα μας ολοκλήρωσε τον κύκλο της, η ανθρωπότητα βίωσε την κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου (Πόλεμος του Βιετνάμ κλπ), ενώ η επιστροφή του Περόν στην εξουσία και η χούντα του στρατηγού Βιδέλα σηματοδότησαν τις εξελίξεις στην Αργεντινή. Όλα αυτά τα γεγονότα επηρεάζουν τη Μαφάλντα που τα σχολιάζει με τον τρόπο της. Μας θυμίζουν κι εμάς πολλές παρόμοιες περιπέτειες, από τις οποίες δεν έχουμε ξεμπλέξει ? δυστυχώς ? ακόμη, όπως άλλωστε και οι συμπατριώτες της Μαφάλντα, που έζησαν και αυτοί πρόσφατα τις περιπέτειες με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Μετά το 1973, η Μαφάλντα εμφανίσθηκε κάποιες φορές σε ιστορίες του Κίνο, κυρίως για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πόζαρε επίσης σε αφίσα της UNICEF, για τη Συνθήκη των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Ο δημιουργός της, 81 ετών σήμερα, θεωρεί ότι «ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας της οφείλεται στο ότι οι ερωτήσεις της δεν έχουν ακόμη βρει απάντηση. «Συχνά κι εγώ ο ίδιος εκπλήσσομαι για τις ερωτήσεις που διατυπώθηκαν πριν από 50 χρόνια κι ακόμη ισχύουν» λέει.
Οι παραστάσεις που δώσαμε με τον τίτλο «Η Μαφάλντα και εμείς» στα πλαίσια του ευρύτερου πολιτιστικού προγράμματος, είναι αποτέλεσμα της ευτυχούς σύμπραξης του Γυμνασίου της Ασσήρου με το 2ο Γυμνάσιο Λαγκαδά, μία σημαντική καινοτομία που δεν έχει ξαναγίνει στην περιοχή μας απ? όσο γνωρίζουμε.
Κι αυτό, γιατί η σύμπραξη δύο σχολείων για ένα πρόγραμμα είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Αναφέρω ενδεικτικά δυσκολίες για μετακίνηση των μαθητών, πρόβες που γίνονται Σαββατοκύριακα και αργίες και στριμώχνονται ανάμεσα στα πολλαπλά καθήκοντα των παιδιών εξωσχολικά ή μη, πολλές ώρες ασχολίας των εμπλεκόμενων καθηγητών με το πρόγραμμα παρμένες από τον προσωπικό τους χρόνο, ανάγκη συνεννόησης με εξωσχολικούς φορείς (όχι πάντα με επιτυχία) και άλλα πολλά.
Οπότε η καλή χημεία – το χιούμορ – οι κοινές αξίες και επιδιώξεις είναι απαραίτητες για όποιους αναλαμβάνουν αυτό το εγχείρημα. Η συνεργάτιδά μου κυρία Χρύσα Σκαρλάτου και οι συνάδελφοι από το 2ο Γυμνάσιο Λαγκαδά κ. Μάγδα Κανλή, Κατερίνα Κακκαβά και Μιτσούλη Κερκύρα που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, πληρούν και με το παραπάνω τους όρους αυτούς και δούλεψαν για την επιτυχία ? πιστεύω ? της παράστασης.
Τα παιδιά και των δύο σχολείων αγκάλιασαν με ενθουσιασμό το εγχείρημα, γνωρίστηκαν σε χώρους και συνθήκες πρωτόγνωρους για αυτά, συνεργάστηκαν και πιστεύουμε ότι καταδιασκέδασαν με το αποτέλεσμα, πράγμα που είναι και το σημαντικότερο.
Κλείνοντας, νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όσους με στήριξαν στο εγχείρημα, τα παιδιά και τις άμεσες συνεργάτιδές μου στο 2ο Γυμνάσιο ,το προσωπικό του δημαρχείου Ασσήρου που μας παραχώρησε χώρο για τις πρόβες το Πάσχα, τους συναδέλφους μου και τον διευθυντή κ. Καλτσή στην Άσσηρο (που με υπομονή και καραμέλες υπέμεινε κι αυτός τις ώρες της πρόβας) και φυσικά τους γονείς των παιδιών της Ασσήρου που προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν στη μετακίνηση των παιδιών.
Να είστε όλοι καλά,
Ασημίνα Βλάχου , κοινωνιολόγος, Γυμν. Ασσήρου